در حال بارگذاری ...
یاداشتی بر نمایش « واگویه های علی گندابی»

هم‌خوانی عشق در قلب شهر

نمایش « واگویه های علی گندابی » حکایت عشق و دلدادگی به ساحت امام حسین«ع» و حضرت عباس«ع» است که ریشه در فرهنگ عامیانه ی همدان و زبانزد کشور شده است و امسال برای بار دوم این نمایش از ۸ تا ۱۸ آبان هر روز ساعت ۱۸ در تالار فجر همدان به روی صحنه می رود و استاد مریم رازانی هنرمند تئاتر همدان یاداشتی برای این نمایش نوشته است که با هم می خوانیم

نمایش « واگویه های علی گندابی» به نویسندگی و کارگردانی استاد محمد جواد کبودراهنگی برای دومین سال در فضای صمیمی و مأنوس تالار فجر همدان که در روزگاری نه چندان دور قلب تئاترشهر محسوب می شد ،  به نمایش درآمد و به رغم تهی بودن این تالار قدیمی از امکاناتی که نمایش های امروزین بدان نیاز دارد ، مورد استقبال تماشاچیان بسیاری قرار گرفت . آن چه در وهله ی نخست به چشم می آمد، حفظ طراوت و تازگی و باورپذیری این نمایش توسط بازیگران آن بود که انتخاب درست کارگردان و دلبستگی و اعتقاد خود بازیگران را به نقش هایی که برعهده شان نهاده شده بود نشان می داد و چنان ترکیب و یگانگی ،  حتی دریک کار ضعیف هم پیروزمندانه عمل خواهد کرد چه رسد به کاری که باید به گفته ی قدما« استخواندار» اش نامید و به آن بالید. آن چه را که در « واگویه ها ی علی گندابی » گذشت ، همه گفته و شنیده ایم. ناگفته ها آن هایی هستند که کاری را به عنوان یک اثر چشم نواز و روح نواز در خاطرثبت می کنند. واگویه ها به مانند یک تابلو نقاشی در برابر چشم تماشاچیان نهاده شده بود چنان که یک دوستدار نقاشی را به خود می کشید وتحسین او را برمی انگیخت . لباس ها و حرفه ها زمان داستان را به درستی تصویر می کردند . ضرب آهنگی که از ابتدا و در طول کار جریان داشت ، در پایان ،  و درجایی که تماشاچی خود به ترنم واداشته می شد، به موسیقی و همخوانی می رسید. صحنه ی زنجیرزنی شب اول محرم به گفته ی بسیاری زیباترین و تأثیرگذارترین تابلوی نمایش بود وهیچ تصنعی ، آن چنان که حتی در عزاداری های عمومی ایام محرم هم دیده می شود ، در آن دیده نمی شد.  « توبه » این زیباترین وسیله ی پالایش روح که خداوند دراختیاربشرقرارداده ، در « واگویه ها » به تجلی درآمد و چه چیزی برای بشرگمراه ِ امروز که وجودش باعث آزارخود و تهدیدی برای جهان است ، از " توبه " واجب تر ؟. تئاتر نان ندارد. درآمدی  اگر دارد ، صرف خودش می شود. اهالی تئاتر شهرستان ها دست کم تا این برهه از زمان ، نان و جان در گرو این هنر پویا نهاده و بهره ی مادی برنگرفته اند. با امکاناتی چنین اندک ، جان بخشیدن به صحنه کاری سترگ و درخور ستایش است. بادا که دریافته شود. 




مطالب مرتبط

درخشش «نگار» در جشنواره ملی میراث فرهنگی

درخشش «نگار» در جشنواره ملی میراث فرهنگی

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در همدان، گروه نمایش «نگار» از شهرستان ملایر در دومین جشنواره ملی میراث فرهنگی در بخش تئاتر عمارت حضور یافت. در این جشنواره دیپلم افتخار و جایزه نقدی به نمایش  «نگار» ...

|

نظرات کاربران