در حال بارگذاری ...
کارشناس تئاتر استان همدان:

موزه تئاتر ضرورت پیش روی استان همدان

سزاوار نیست این همه تولیدات و اجراها و حضور در جشنوار ه های متفاوت در جایی به نام موزه ثبت و ضبط نشود . لازم به یاد آوری است که هنرمندان رشته ی تئاتر این استان ، می شود گفت تقریبن در همه ی جشنواره های رسمی و غیر رسمی منطقه ای ، ملی و بین المللی سراسر کشور آز جمله ؛ فجر و آیینی و کودک و عروسکی و دانشجویی و مقومت و خیابانی و شهروندی ورضوی و .... حضوری چشم گیر و همیشه گی دارند .

حسین صفی؛ استان همدان با پیشینیه ی بسیار کهن در حوزه ی نمایش و تئاتر ، بی شک یکی از قطب های تاثیر گذار در حوزه ی نمایش کشور می باشد . مروری بر تولیدات و برگزاری جشنواره ها  که از سالیان دور در این کهن سرزمین برقرار بوده ، مویدی است بر این ادعا . برگزاری بیست و نه دوره جشنواره ی تئاتر استانی ،  چند ین جشنواره ی منطقه ای و بیست و چهار دوره جشنواره ه ی بین المللی تئاتر کودک و نوجوان و تولیدات روز افزون تئاتر در گونه های و ژانر های متفاوت ، بی تردید نشان از پویایی یه بدون هیاهو و بازی های روزمره و تبلیغات ژورنالیسیتی تئاتر در این دیار می باشد .

هم اکنون استان همدان با بیش از 15 سالن نمایش دولتی و پنج پلاتوی مجهز به سخت افزار های صوتی و نوری « غیر از سالن های دیگر نهاد ها و سازمان ها»  ، در تمام روز های سال میزبان گروه های متفاوت نمایشی ، اعم از گروه های طرح استقرار یا گروه های آزاد می باشد . با اطمینان می تواند گفت که غیر از ایام مناسبتی خاص ، روزی نیست که در صحنه های نمایش استان ، نمایشی در صحنه نباشد « که البته با توجه به افزایش فارغ التحصیلان و علاقه مندان به این رشته ، به هیچ وجه کافی نیست و باید برای ساخت و احداث پلاتو ها و سالن های اختصاصی تازه چاره ای اندیشید ».اما در این میان عدم باز دهی مالی و نبود توجیه اقتصادی ، و همکاری نکردن دستگاه های ذی ربط در این استان ، موجب گردیده علی رغم احساس نیاز مبرم به سالن ها و پلاتوهای خصوصی ، این استان از این امکان بی بهره باشد ، که هر گاه چتر حمایتی دستگاه های مسوول و مرتبط بیش تر از این که هست گسترده گردد ، بی تردید این امر مهم در همدان نیز به سر انجام خواهد رسید.

 

بدیهی است با نبود صنوف قانونی و حرفه ای تعریف شده در حوزه ی تئاتر کشور « به تجربه ثابت شده که انجمن هنرهای نمایشی به هیچ وجه توان مندی یک صنف حرفه ای را ندارد » باعث گردیده که هیچ کدام از گرایش های تئاتری ، از جمله نویسندگی یا نمایش نامه نویسی نتوانند به عنوان یک شغل یا حرفه مطرح گردند . اما با این حال در همین استان بیش از 15 نمایش نامه نویس وجود دارد که در راستای خود کفایی متون نمایشی در استان قلم می زنند و هر ساله نوشته های شان توسط خود یا دیگری به صحنه های نمایش راه پیدا می کند ، که این علاقه مندان هر روزه رو به فزونی هستند . همین امر و ارتقاء زیر ساخت های استان ، مدیریت باز و فرانگر فرهنگی هنری باعث گردیده که در سالیان اخیر انحصار تولیدات تئاتری از چند نفر محدود به چندین هنرمند دارای صلاحیت رشد پیدا کرده و هم چنان طبق ضوابطی منطقی و قابل دفاع ، رو به افزایش باشد . تا جایی که تولیدات حداکثر 30 یا 40 نمایش استان  در سال های اخیر به حداقل 100 تا 120 عنوان ارتقا ء یافته است .

یکی دیگر از شاخصه های رشد و تحول جهشی تئاتر همدان ، استقبال مردم از تولیدات تئاتری می باشد . استقبالی  که در گذشته ی نه چندان دور حتا به صورت رایگان هم میسر نبود ، خوش بختانه امروزه در قالب خرید بلیت رو به رشد و فزونی است .  این امر نه تنها در حوزه تئاتر کودک که به صورت سنتی مورد اقبال قرار می گرفت ، در گستره ی تئاتر بزرگ سال نیز جاری و ساری می باشد . به طوری که می توان گفت گروه های نمایشی همدان تا حدی می توانند به لحاظ تامین هزینه های نمایش خود کفا بوده و سر پا بمانند ، که البته این کافی نیست و می بایست به دنبال حمایت های دولتی و مردمی در این حوزه بود تا علاوه بر تامین هزینه ها ، هنرمندان نجیب این حوزه از دست مز د های قابل قبولی هم بهره مند شوند «کاری که می بایست انجمن هنرهای نمایشی پی گیر آن باشد که به لحاظ ساختاری  به اندازه ی کافی توان آن را ندارد ».

با توجه به همین تولیدات و برگزاری موفق جشنواره ای متعدد در همدان ، گزارشی از برگزازی جشنواره ا در سال 1395 تدوین و به اداره کل محترم هنرهای نمایشی کشور ارسال گردید ، و هم چنین تاریخچه ی تئاتر استان تا دهه ی 70 و80 در سال های پیشین توسط دو تن از پیش کسوتان تئاتر این استان تهیه و به چاپ رسیده است که البته نیاز به روز آوری دارد که مستلزم حمایت مالی می باشد . متاسفانه ما موزه ی تئاتر نداریم ، چون غیر از اداره کل فرهنگ و ارشاد ، در استان هیچ نهاد یا ارگانی نگاه جدی به این حوزه ندارد و شهرداری یا دیگر دستگاه ها پای کار نیستند تا ضرورت ایجاد موزه ی تئاتر را اجرایی نمایند ، که اگر متولیانی پای کار بیایند تاسیس این موزه از آرزو های همه ی نمایش گران استان می باشد . چرا که سزاوار نیست این همه تولیدات و اجراها و حضور در جشنوار ه های متفاوت در جایی به نام موزه ثبت و ضبط نشود . لازم به یاد آوری است که هنرمندان رشته ی تئاتر این استان ، می شود گفت تقریبا در همه ی جشنواره های رسمی و غیر رسمی منطقه ای ، ملی و بین المللی سراسر کشور آز جمله  ؛ فجر و آیینی و کودک و عروسکی و دانشجویی و مقومت و خیابانی و شهروندی ورضوی و .... حضوری چشم گیر و همیشه گی دارند .

 گفتنی این که  در این دوسال اخیر  ، غیر از آموزش هایی که از طریق آموزش گاه آزاد هنری برگزار می گردد ، و چند ورک شاپ که در جشنواره ی بین المللی تئاتر کودک و نوجوان و جشنواره ی تئاتر استان برگزار گردید ،از برگزاری  ورک شاپ های تخصصی که شاید می بایست متولی آن انجمن نمایش باشدخبری نبوده ، که امیدواریم با اتخاذ تدابیر لازم ، این امر سامان بپذیرد .

در پایان بر خود لازم می دانم ضمن سپاس و قدر دانی از مجموعه ی هنرمندان فهیم و پیش کسوتان ارزنده ی تئاتر استان در رشد و بالندگی تئاتر در این استان ، و هم چنین همکاران محترم در اداره ی کل هنرهای نمایشی به پاس نگاه شان به تئاتر استان ها ، خواهش گسترش و افرایش این نگاه حمایتی - چه مالی و چه غیر مالی - را داشته باشم - چه از مسوولین استانی و چه از متولیان کشوری - انشالله




نظرات کاربران