اینجا چراغیِ روشن است

از جایی که خواستگاه تئاتر آیین است و آیین‌ها با حضور مردم شکل می‌گرفته است هنوز و همیشه تئاتر با این دم مسیحایی روی پا ایستاده است. هنوز هم برگزاری جشنواره‌ها و همایش‌های تئاتر موافقین و مخالفین پا پرو قرصی دارد. مخالفین برگزاری جشنواره‌ها این آیین وارگی را دلیل مخالفت خود می‌دانند و معتقدند که زیست جشنواره باعث می‌شود گروه‌های نمایشی نگاهشان به سمت سلیقه عموم داوران چرخش کند؛ اما باور موافقین بر اساس روشن ماندن چراغ و ویترین شدن آن ملاک است.

با تصمیم درست مرکز هنرهای نمایشی ایران برای اولویت‌بخشی به اجراهای عمومی و پیش‌شرط حضور در جشنواره‌های معتبر گذر از خوان تماشاگران است که اثر نمایشی را صیقل می‌دهد و ناب و زیبا به ویترین وارگی جشنواره می‌رسد.

این مقدمه طولانی لازم می‌نمود تا به چراغی که در این خانه روشن است برسیم. نهمین همایش تئاتر عاشورائیان استان همدان بعد از نزدیک به هشت سال خاموشی اینک به همت انجمن هنرهای نمایشی و کارشناس تئاتر استان همدان بار دیگر جان گرفته است تا در پاییز هزار نقش الوند شاهد هنرنمایی هنرمندان تئاتر این دیار باشیم که از حماسه و خون می‌گویند.

هشت دوره پیشین همایش تئاتر عاشورائیان نشان داد که آیین‌ها می‌تواند منبع تبلور خلاقیت هنرمندان این دیار باشد که به اجرای عمومی می‌اندیشند و با برنامه‌ریزی همه گروه‌ها نه در یک نقطه بلکه در سراسر استان همدان به اجرا درمی‌آیند که اتفاق مبارک و میمونی است که می‌تواند تداوم یابد و دایره گستردگی اجرای سایر جشنواره‌ها را هم به سراسر استان تعمیمیم بدهیم تا همه مردم از عمق تئاتر بنوشند و بر روشنای این چراغ بیفزایند.

نهمین همایش تئاتر عاشورائیان استان همدان فصل مشترک هنرمندانی است که خلاقیت و دلدادگی را در سایه تئاتر دینی به صحنه می‌آورند تا ضمن تجربه فرم‌های متنوع به جان محتوا نقب بزنند و ترکیبی جان‌فزا را بیافرینند. اینجا چراغی روشن است و تا دمی که چراغ روشن است راه را می‌توان یافت و این ویترین را برای عرضه دسترنج و عرق‌ریزان روح هنرمندان استان را بر صحنه تماشا کنیم.