در آستانه به صدا درآمدن زنگ جشنواره تئاتر کودک ونوجوان همدان
جای خای پژوهش در تئاتر کودک حس می شود
اینکه هنرمندان بخواهند در مسیر تربیت مدیریت اجرایی حضوری پررنگ داشته باشند خواستهای قابلتوجه است و دبیرخانه جشنواره میبایست این جریان پویا که در بستر تئاتر همدان شکلگرفته است را قدر بداند و بیشتر از نقش عملیاتی در تصمیمگیریها نقش هنرمندان همدان که بهطور مستمر جریان تئاتر کودک و نوجوان شهر همدان را در طول سال پرفروغ نگهداشتهاند را در مسیر کلان تئاتر کودک و نوجوان کشور و حتی جنبه بینالمللیاش حضور تأثیرگذار داشته باشند
تئاتر همدان-روحالله صالحی؛ در رویکرد به مبانی توسعهی پایدار توجه به انسانمحوری بدون شک اساس و بنیان است و تئاتر مهمترین شاخص فرهنگی به شمار میرود چراکه توجه به مباحث انسانی و ارتباط را نمیشود از تئاتر منفک کرد. چنان چه جامعهای در مسیر توسعهی پایدار به بنیانهای تئاترش بیتفاوت باشد بدون شک توسعهای مبتنی به پویایی و پایداری اتفاق نمیافتد
یکی از چالشهای جشنوارهها در ایران تغییر پیدرپی و گاه سالیانه دبیر جشنواره است و عموما هدف این جشنوارهها درگذر زمان دچار فراموشی میشود و بعضاً سلیقه اجرای دبیر چربشش بر هدف مؤسسین میچربد.
جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان که بانام امید در دهه شصت پا گرفت هم از این نمونه تافته جدا بافته نیست. و امروزه هدف صرفاً عنوان جشنواره است بیاینکه چشماندازی و آسیبشناسی حوزه اجتماعی در این جشنواره بعد از بیست و شش سال برگزاری دیده شود. و مهمترین دغدغه مدیران تأمین مالی جشنواره برای بهتر شدن است.
یکی از هدفهایی که میتوان برای نظام تربیتی حوزه نمایش تعریف کرد رشد فردی و اجتماعی کودکان و نوجوانان این سرزمین است. رشد اجتماعی و فردی درگرو حرکت در مسیر پنج آیتم مهم بدون هرگونه بازدارندگی است:
۱-ارتباطات
۲- سازماندهی
۳-رهایی بیان
۴- متفاوت فکر کردن
۵- تولید ثروت
اینکه جشنواره در مسیر اجراهای صرف نمایش در حوزه خردسال تا نوجوان حرکت کند اتفاق خاصی رخ نخواهد داد چراکه کودکان و نوجوانان باید در مسیر جشنواره با مفهوم سیستم آشنا شوند.سیستمی که برآمده از پنج آیتم مطرحشده در بالا، باشد.بخش ناخودآگاه ذهن همه انسانها پر از فایلهایی از اطلاعاتی است که در این دوره سنی پرشده است.
شکل برگزاری جشنواره و چه گونگی ارتباطات و سازماندهی و مجاز بودن برای گفتگو مستقیم بعد از اجراهای نمایش به او میآموزاند که متفاوت فکر کند و این سرآغاز تولید ثروت برای سرزمینش خواهد بود؛ باید پرسید تا چه میزان برای وقت مرده تماشاگران در سالن انتظار برنامهریزی کردهایم و کودک چه طور میتواند راجع به آنچه دیده است گفتگو کند و...
از قویترین انگیزههای انسانی، بهتر شدن «Self- Enhanceme» اما این بهتر شدن نیاز به محیط مستعد دارد محیطی که محصولات فرهنگی و جشنواره لای بخش لاینفک این محیط و ایجاد آن هستند که چیستی سیستم را چه در حوزه نمایش چه در حوزه اجرای حواشی از ورود و انتظار برای باز شدن در سالن تا رفتن تماشاگران باید این پنج آیتم را در ناخودآگاه کودکان نهادینه کند.
اینکه هنرمندان بخواهند در مسیر تربیت مدیریت اجرایی حضوری پررنگ داشته باشند خواستهای قابلتوجه است و دبیرخانه جشنواره میبایست این جریان پویا که در بستر تئاتر همدان شکلگرفته است را قدر بداند و بیشتر از نقش عملیاتی در تصمیمگیریها نقش هنرمندان همدان که بهطور مستمر جریان تئاتر کودک و نوجوان شهر همدان را در طول سال پرفروغ نگهداشتهاند را در مسیر کلان تئاتر کودک و نوجوان کشور و حتی جنبه بینالمللیاش حضور تأثیرگذار داشته باشند.