گفت‌و‌گو با کارگردان حاضر در سی و چهارمین جشنواره تئاتر استان همدان
اتابک مهراد: جشنواره تئاتر مناطق امکان دیالوگ را برقرار می‌کند
اتابک مهراد، کارگردان حاضر در سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان همدان معتقد است؛ احیای جشنواره مناطق کمک بسیار بزرگی به رشد و بالندگی تئاتر استان‌ها می‌کند.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در همدان، سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان همدان با دبیری کیانوش بهروزپور از اول تا سوم آذرماه ۱۴۰۱ به میزبانی شهر بهار برگزار شد. شهر نهاوند بعد از چند سال دوری از جریان تئاتر استانی امسال با اتابک مهراد و نمایش «داستان مجسمه» حضور موفقی را تجربه کرد و در پایان به عنوان یکی از نمایندگان تئاتر استان به جشنواره تئاتر منطقه ای کرمانشاه راه پیدا کرد.
به بهانه اجرای نمایش «داستان مجسمه» گفت‌وگویی با او ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:
از شکل گیری ایده نمایش «داستان مجسمه» بگوید و اینکه چرا سراغ این متن رفتید؟
به دلیل علاقه شخصی به متن‌های تاریخی و مطالعه کتاب‌های تاریخ به خصوص دوره مشروطه با ورود مجسمه آزادی به ایران آشنا شدم و بیشتر درباره آن تحقیق کردم و از دل همین مطالعات سیر تطور آزادی در بزنگاه‌های تاریخ معاصر را بررسی که در نهایت به نگارش متن« داستان مجسمه» منتهی شد.
از سختی‌های کار نمایش در شهرستان بگویید؟
جدا از کمبود نیروی متخصص در حوزه تئاتر در شهرستان‌ها مهم‌ترین عاملی که در روند تولید این نمایش گروه را با چالش مواجه کرده بود عدم دسترسی به امکانات لازم (سالن با تهویه، سرمایش و گرمایش، نور و...) بود که امیدوارم با پیگیری‌های انجام شده در اسرع وقت مشکلات مذکور مرتفع گردد.
جشنواره سی‌وچهارم تئاتر استان همدان را چطور دیدید؟
بعد از سال‌ها دوری از جشنواره استانی تغییراتی را مشاهده کردم که برخی از آنها به نفع جشنواره بود از قبیل انتخاب دبیر جشنواره از اهالی تئاتر. از طرف دیگر حذف جلسات نقد و بررسی از معایب بزرگی بود که امیدوارم در آینده در برنامه جشنواره گنجانده شود.
اگه بخواهید وضعیت تئاتر نهاوند را آسیب شناسی کنید چه مواردی رو بیان می‌کنید؟
مهم‌ترین آسیبی که تئاتر نهاوند با آن دست به گریبان است نبود کارگاه‌های دانش‌افزایی برای اهالی تئاتر شهر نهاوند است که منجر به تکرار چرخه معیوب تولید در این عرصه می‌شود.
احیای جشنواره تئاتر مناطق چطور ارزیابی می‌کنید؟
به نظر من احیای جشنواره مناطق به مانند دوره‌های قبل کمک بسیار بزرگی به رشد و بالندگی تئاتر استان‌ها می‌کند. چراکه از طریق این جشنواره امکان دیالوگ بین هنرمندان و آثار نمایشی آنها فراهم می‌شود که منجر به تاثیرگذاری و شناخت نمایش‌ها می‌گردد. از طرف دیگر برگزاری جشنواره‌ای مستقل مانند مناطق و داوری آن انگیزه زیادی را به هنرمندان شهرستان‌ها می‌دهد که احساس کنند آثارشان دیده شده فارغ از نتایجی که در پایان جشنواره مشخص می‌شود.
