گفت‌و‌گو با کارگردان حاضر در سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان همدان
نفیسه صالحی: ارتباط فرهنگی نیاز امروز تئاتر همدان است
نفیسه صالحی، کارگردان حاضر در سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان همدان معتقد است؛ با دعوت از گروه‌های خاص ذائقه تماشاگران همدانی را باید تغییر داد.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در همدان، سی‌وچهارمین جشنواره تئاتر استان همدان با دبیری کیانوش بهروزپور از اول تا سوم آذرماه ۱۴۰۱ به میزبانی شهر بهار برگزار شد. نفیسه صالحی به عنوان یکی از دانش آموخته‌های تئاتر استان همدان این روزها به پرورش استعدادهای جوان همدان مشغول است و با اجراهای کارگاهی مسیر توجه به مباحث نظری را به طور جدی اجرا می‌کند.
به بهانه اجرای نمایش «روز عزیز مرده» جدیدترین اثر نمایشی این کارگردان تئاتر، گفت‌وگویی با او ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید:
از نمایش« روز عزیز مرده» بگویید.
یک زن تنها در یک شرایطی قرار گرفته است که چیزی به خاطر نمی‌آورد. نمایش« روزعزیز مرده» یک روز یا روزهای یک زن را در برمی‌گیرد. بعد از مطالعه این متن شیفته اتمسفر آن قرار گرفتم و نمایشی بود که برای پایان‌نامه ارشد بازیگری آماده کرده‌ام. شاید دلیل اصلی حضور من در این جشنواره قرابت و دوستی است که من با این اثر پیدا کردم. همه سعی‌ام رو به کار گرفته‌ام تا این حس رفاقت به تماشاگر هم منتقل شود.
برگزاری جشنواره تئاتر را چه قدر در ارتقاء سطح کیفی تئاتر موثر می‌دانید؟
بین بود یا نبود جشنواره، قطعا باید بودن جشنواره را انتخاب کنیم. همین که استان همدان متداوم این جشنواره را در هر شرایطی برگزار می‌کند یک حسن و امتیاز است. فقط امیدوارم صرفا به برگزار شدن نگاه نکنیم و بتواند با آسیب‌شناسی اثرگذاری در ارتقاء سطح کیفی و فنی آثار داشته باشد.
سی و چهار سال از برگزاری جشنواره می‌گذرد آیا اثر گذاری را در تئاتر استان شاهد هستیم؟
وضعیت تئاتر استان در شرایط خوبی ندارد به نظرم باید یک سخت گیری خاصی اتفاق بیفتد. تماشاگران و هنرمندان ما عادت کرده‌اند به دیدن یک سری نمایش بی کیفیت و بدون پشتوانه علمی،این ذائقه باید تغییر کند و لازم است که این اتفاق بیفتد به لحاظ جغرافیایی از تهران زیاد دور نیستیم اما در تئاتر فاصله ما با خلاقیت و ریسک گروه‌های پویا زیاد است.همان نمایش‌ها در اینجا مخاطب ندارند اما در تهران استقبال زیاد است و این به دلیل تربیت تماشاگر و ایجاد اشتیاق برای دیدن کارهای خلاقانه و هوشمندانه است. و راه حل در ارتباط فرهنگی است،با دعوت از گروه‌های خاص این ذائقه را باید ایجاد کرد
ارتباطات، شاه کلید مفاهیم توسعه است این ارتباط در سایه روزآمدی و به روز بودن را چطور باید ایجاد کرد تا نهادینه شود؟
متاسفانه سطح مطالعه هنرمندان تئاتر خیلی پایین است، این را می‌شود از عدم تبادل کتاب بین دوستان هنرمند دید. حتی نمایش روی صحنه می‌برند آن هم بدون مطالعه و این خوب نیست. الان من نمایش «روز عزیز مرده» رو بر پایه بداهه پردازی کار کردم که براساس نظریات ریچارد شکنر است و تطبیق آن با اثر «چهار دقیقه و سی و سه ثانیه» جان کیج که در اینجا مجبورم در هر اجرا این بداهه را اجرا کنم. خیلی تلاش کردم این مسئله علم برجسته باشد هرچند که نمی‌توانیم زیاد وارد مباحث نظری شویم.
مسئله اینجاست که در تئاتر همدان مشکل مباحث نظری داریم و این می‌شود که بعد عملی لنگ بزند.
دقیقا، وقتی رویکرد عملی را با علمی تطبیق دادم اهمیت انتخاب متن خودش را نشان داد که اتمسفر و فضاسازی در خدمت مباحث نظری مد نظرم باشد. در همدان بازیگری، انتخاب متن و کارگردانی باهم آمیخته نمی‌شوند که ترکیب جدیدی بیافریند و جدا از هم اجرا می‌شود اینجاست که باید بگوییم کاش پشت هر اثر پشتوانه علمی باشد.
